Beste Alice, Je zal je mij waarschijnlijk niet herinneren, maar ik heb bijna 8 jaar lang met veel plezier samengewerkt met Wim bij Holland Casino waar ik -samen met Simone Bos- een van de commissarissen was. Simone kende hem natuurlijk veel langer van KPN. Mijn man en ik hebben jou leren kennen tijdens de werkreis naar Zuid-Afrika. Ik condoleer jou en de familie dan ook met het verlies van deze sterke en markante man die al vele jaren geleden stond op een aantal vrouwelijke commissarissen in de raad en daarmee velen vooruit was. Hij had persoonlijke aandacht voor je en was attent b.v. bij verjaardagen. Ik weet dat jij daarin een belangrijke rol vervulde! Dank en sterkte. Ria Koster
Lieve Alice, In het NRC hoopte ik dat de overlijdensadvertentie ‘ Wim Dik’ niet over jouw Wim zou gaan, maar helaas. Mooie herinneringen houd ik over van onze gezamenlijke momenten. Jullie bij Ruurd zijn 65ste in Münster, het diner bij jullie thuis met stagiaires, Wim zijn 70 ste verjaardag. Ach lieve Alice, heel veel sterkte de komende tijd. Het verlies went nooit kan ik zeggen, Wim blijft op een niet aardse manier dichtbij je. Lieve, warme groet, Mieke Reitsma van Bodegom
Lieve Alice Retour van vacantie vonden wij het overlijdensbericht van Wim.Lngs deze weg wil ik je mede namens Ietje onze innige deelneming betuigen met zijn heengaan. Ik heb het voorrecht gehad Wim zowel zakelijk als privé mee te maken. Zakelijk toen hij de pres.directeur van de KPN werd en ik deel uitmaakte van een zelfstandigbestuursorgaan,De OPTA genaamd dat was ingesteld door de overheid om het monopolie van telefonie en post open te breken.Ik heb hem ton zakelijk leren kennen als een buitengewoon veelzijdig. en gedreven zakenman die zich, om het kort door de bocht te zeggen,de kaas niet van het brood liet eten en KPN niettegenstaande onze acties recht overeind wist te houden en dat op een altijd plezierige manier,een heren onder elkaar aanpak om zo te zeggen. Als privé persoon mochten Ietje en ik hem zeer,jullie vormden een hechte combinatie,toegangkelijk gastvrij altijd goedgehumeurd.Dest te meer spijt het ons dat wij elkaar niet meer gezien hebben doordat, vlak na ons treffen en wij afspraken elkaar weer eens te zien en bij te praten,COVID uitbrak en alles nadien toen ruim twee jaar on hold was. Iet en ik wensen je heel veel sterkte toe om dit grote verlies te dragen.Ook voor ons was Wim een bijzonder mens. Veel liefs Herman van Karnebeek
Beste Alice , kinderen en verdere familie, Het verdriet om en het gemis van die unieke , spontane, geestige , originele, welbespraakte, creatieve , warme en bijzonder getalenteerde Wim zal groot zijn. Het moet een grote troost zijn dat er zoveel moois is om op terug te zien. Ik vond de gesprekken met Wim altijd leuk, het was een fijn mens. Sterkte allemaal, Marika en Sylvester
Gecondoleerd met het verlies van Wim , ik heb 10jaar lang met ons skutsje jonge Jasper bedrijvencompetitie gezeild voor KPN, En Wim kwam geregeld dan mee ,heb er fijne herinneringen aan overgehouden . Veel sterkte voor de komende tijd . Oud skipper Sieb Meijer ,Franeker
Lieve Alice en familie Dik, Dank voor de gelegenheid om aanwezig te mogen zijn bij de herdenkingsbijeenkomst van Wim. Vele herinneringen blijven, zoals nog ongenoemd: – Samen in bestuur van JM/NCW Noord Oost Brabant met vele memorabele momenten zoals de onorthodoxe jaarbijeenkomst van landelijk JM in een leegstaande fabriekshal met zuurkool en stamppot met (Unox) worst, kapucijners met spekjes etc. – De vele vieringen, zoals 25 jaar Wim & Tineke op kasteel Amerzoden. – Gezamenlijk lid van de Confrérie des Amateurs du Bon Vin eerst als gast in Helvoirt, later met eigen “departement” waar Wim ook tijd voor had. – Deelname als moderator in diverse colleges van Wim bij de TU-Delft. – Positieve interventies van Wim: • Snelle aanleg telefoonlijnen bij onze verhuizing naar Clootwijck. • “Goed woordje” voor de multifunctionele verwerkingsfaciliteit te Al Ain (UAE) bij Cheik Zaid Inderdaad ook voor ons is een lief en bijzonder mens “beetje bij beetje” weggegaan. Wim: oprechte, belangstellende interesse in zijn vrienden, zijn stimulerende, altijd positief gerichte en welgemeende, adviezen zullen ons bijblijven. Hartelijke groet, Jan en Tineke Hak
Wat een mooie afscheidsdienst voor Wim Alice an de kinderen, Philip en alle andere sprekers gaven een inzicht in een multi dimensionaal leven waarvan de meeste van ons maar een aspect kenden. Een volle kerk, een gastvrije zaal: het was een Wim bijeenkomst waar hij blij van zou zijn geweest. Hoe mooi is dat!!
Lieve familie, Wij wensen jullie veel sterkte met dit verlies. We hebben Wim leren kennen als een hartelijke en sympathieke man die van het leven genoot. Liefs Rozet en Cyril Middelkoop
Lieve Tanja, Steven en Eldert, Uit het hart gecondoleerd met het overlijden van jullie lieve, energieke vader. Ik heb hem niet goed gekend maar mijn herinnering aan hem is wel fijn: toen we nog allemaal in Helvoirt woonden en hij in zijn oude kloffie op klompen op zaterdag in de tuin aan het werk was, of met jullie bezig was. Dat gaf mij altijd een goed en warm gevoel. Veel sterkte, voor allen die hij achterlaat. Lieve groet, Marieke
Lieve Alice Vele jaren hebben wij mogen spelen op jullie prachtige tennisbaan aan de Antwerpsebaan. In jullie schitterende bloemrijke tuin waar mooie kippen rondscharrelden, waanden wij ons in het paradijs. Wim kwam ons soms aanmoedigen en gaf dan “ vruchten van zijn land” mee zoals mispels en druiven. Een heel bijzonder moment was het toen hij op een oudejaarsmiddag met een dienblad vol champagne kwam aanzetten en met ons op het nieuwe jaar proostte. Alice, dank aan jou en Wim voor jullie gulle gastvrijheid. Wij wensen jou veel sterkte !! Liefs van Els, Jeanne, Lidy en Marga
Lieve Tanja, Steven, El en Alice, De levendige Pater Familias is niet meer in jullie midden. Wat een lief en bijzonder mens. Vanuit een andere plek dan live zal ik de uitvaartdienst kunnen volgen en denken aan alle bijzondere momenten dat onze wegen elkaar ontmoet hebben. Samen dansen, genieten van elkaars kinderen , van de poezen en van muziek. Samen lachen en samen verdriet en teleurstellingen delen en strijdlustig dragen en positief verder gaan in het leven. Corona heeft roet in een laatste samenzijn gegooid. Daarom weet ik niet hoe de laatste twee jaren zijn verlopen. Hoe dan ook zullen dit bijzondere mens missen. Ik draag hem in mijn hart als een vriend die op afstand een hele positieve bijdrage in mijn leven heeft gegeven. Ik zou jullie graag een echte knuffel geven, nu toch een virtuele Heb het goed samen op deze bijzondere dag van dankbaar zijn en loslaten Heel veel liefs Margreet Poulie Ook namens Merel en Falco, en David
26 juni 2022 Beste familieleden van Wim, Wij zijn wel op vakantie, maar denken toch voortdurend aan de uitvaart, die morgen plaatsvindt. Ongetwijfeld zal het een indrukwekkend afscheid worden, want Wim was op vele gebieden van het leven een succesvol en invloedrijk man. Wij willen vooral Alice van harte condoleren met dit verlies, waaraan helaas een snel verlopend verval in geestelijke zin voorafging. Ook de familieleden van Alice en Wim, die wij niet kennen, willen wij ons medeleven betuigen. Maar we willen niet verhelen, dat onze gedachten toch vooral uitgaan, naar Tanja, Steven en Eldert en hun gezinnen, die een zeer betrokken vader en opa verliezen. Wij denken graag terug aan de pioniersjaren toen zij met Wim en Tineke een gezin vormden. Wij behoren zo zachtjes aan tot de laatste “survivers” van de Lage Dries, waar we ooit zo innig met elkaar verbonden waren, dat wij een unieke straat in Helvoirt vormden. Rouw en trouw, vrolijke verjaardagen en jaarwisselingen werden gevierd, met het straatkoor, dat steeds aangepaste teksten zong op de melodie van “Mexico”. En Wim stond daar middenin, vaak zittend achter zijn drumstel. Hij wilde er ook ondanks zijn drukke bestaan bij blijven horen. De kinderen van onze straat groeiden in deze atmosfeer op tot waardevolle sociale volwassenen. Wij bewaren warme herinneringen aan Wim en wensen jullie allen heel veel sterkte toe. Liefs van Lia en John Geijsen Lage Driesstraat 22
Beste Alice en Familie, Goede herinneringen heb ik zeker aan Wim. Inmiddels 30 jaar geleden ben ik bij muziekgezelschap LOS ZAND gekomen Het enige instrument wat nog vrij is ,was de Grote Trom. Daardoor zaten Wim en ik naast elkaar bij de repetities. Wim heeft zeker gezorgd, dat wij mooie uitstapjes hebben gemaakt. Toen de KPN in Groningen hun hoofdkantoor vestigden, was het voor Wim een reden om ons uit te nodigen om er muziek te maken.. Het motto voor ons optreden was al jaren B.B.B. dwz. Bier Bitterballen en Bus. Wij hebben in Groningen veel plezier gemaakt. Ook iets bijzonders was met onze Dames naar Vlieland te gaan om een lang weekend muziek te maken en te fietsen en wandelen. Wij waren aan het fietsen in de bossen. Iemand kreeg een lekke band. Wat nou? Wim pakte zijn nieuwe telefoon en belde de fietsenmaker, die direct zei .Daar kan U niet staan er zijn geen telefooncellen. Het was zijn draagbare telefoon. Toen nog exclusief. Zo kan ik nog veel meer vertellen. Helaas is Wim overleden.
Beste Alice en familie, Op 21 juni ontving ik in alle vroegte van een tweetal oud- collega’s bij KPN het droevige en voor mij toch ook nog onverwachte bericht dat mijn vroegere baas bij KPN was overleden. Mijn oprechte deelneming voor de familie voor het verlies van deze bijzondere en veelzijdige man. Ook ik zal hem zeer missen. Toen Wim op I januari 1989 voorzitter werd van de Raad van Bestuur van KPN werd ik als hoofd juridische Zaken zijn juridisch adviseur. Je bent toen mijn leermeester geweest ; hoe ik naar buiten moest optreden, omdat jij mijn functie zag als een verlengstuk van de Raad van Bestuur. Ik ben je daar zeer dankbaar voor .Wim heeft mij geleerd mijn ambtelijke veren af te schudden. Vele avonturen in beursgangen en overnames hebben wij samen beleefd . De waarderingen die ik van je mocht ontvangen waren zeer stimulerend.Het was wekelijk een voorrecht met je te mogen samen werken. Ik wens Alice en de familie veel sterkte toe in het verwerken van dit grote verlies. Andele Nauta
Lieve Alice, beste familie, Wat een treurig nieuws, ook namens Anna van harte gecondoleerd. Wims overlijden roept dankbare herinnering bij ons beiden op. Ik leerde Wim kennen toen we als oudere jongeren enthousiast werden voor een project met diepe KPN geschiedenis, EU Powernet. Voor een groene toekomst zouden de Europese energienetwerken aan elkaar gekoppeld moeten worden, was het idee. Wim nam het voortouw met stimulerende snelheid van begrip, aanstekelijk optimisme en royale inzet van zijn grote netwerk. Ik leerde hem ook persoonlijk kennen in zijn zakelijke en politieke ervaring. Bijvoorbeeld dat besturen iemands gehele inzet als persoon vraagt. Mensen zoals Wim zijn in hun rol als bestuurder actieve geschiedenismakers, bijvoorbeeld in een hoog oplopende discussie over Good Governance, waarin hij de deelnemers erop wees dat het land aan grote ondernemingen veel goede bestuurders te danken heeft. Hij gaf openhartig voorbeelden van situaties waarin hij onder druk werd gezet of waarin hem dankzij een achteraf juiste afweging de pas werd afgesneden. Mensen als Wim Dik zijn zeldzaam en verdienen in en na hun leven erkenning voor hun voorbeeldigheid en -wat Wim zeer lief was- Brabantse ondernemendheid. Treurig dat de ouderdom hem zo hard trof en bij jullie een grote leegte zal achterlaten. We wensen jullie alle sterkte in jullie verdriet en hopen dat daarbij ook het geloof, waartoe Wim zich met en voor jullie bekeerde, jullie tot steun zal zijn.
Beste Alice, kinderen en kleinkinderen Van Jacques hoorde ik al dat het niet erg goed ging met Wim, maar als zo’n overlijdensbereicht dan op de mat valt is het toch schrikken. Ook ging ik meteen terug naar waar Jean-Paul en ik hem leerde kennen. Dat was in Young Management. Wim zat nog bij Unox en we hadden twee keer per jaar prachtige feesten in steeds wisselende locaties. Ook de kinderen die toen nog heel klein waren mochten er bij zijn met een heus kinderprogramma. Later begonnen Jean-Paul en Wim een kring van De Confrerie des Amateurs du bon vin. Toen nog geleid door mijn vader. Dat duurde een aantal jaren totdat wij naar Den Haag verhuisden. Toch bleven we altijd wel in contact. Ik herinner me nog snode plannen om jullie buren ‘uit te kopen’! De laatste keer dat ik Wim zag was toen Jean-Paulman overleed…. Ik hoop dat jullie het overlijden van zo’n markante man, vader en opa een plek kunnen geven en dat de mooie herinneringen voor altijd blijven.
Met warme gevoelens denk ik terug aan de tijd dat Cindy en ik maandelijks etentjes mochten verzorgen voor Wim en Alice. Lief, betrokken en altijd belangstellend. Lieve Alice en kinderen, veel sterkte en kracht gewenst bij het verlies van jullie mooie man, vader en opa. Liefs, Martine
Dag lieve Alice, Mijn oprechte deelneming met het verscheiden van je grote en bijzondere maatje Wim. De vergankelijkheid van het leven is een onvergankelijke wetmatigheid. Niettemin zal het afscheid moeten nemen van je dierbare maatje toch een grote slag zijn. Herdenk de mooie dingen en situaties die je met Wim hebt mogen beleven. Lieve Alice, ik wens je veel sterkte met de verwerking van dit verlies en met de invulling van het vervolg van je leven. Liefs en knuffels van Jan Lettinga
Dag Wim, Straks leg ik even mijn hand op je kist ten afscheid. Jammer dat je ons onverwacht snel hebt moeten verlaten. Wat voor mij blijft zijn de goede herinneringen uit onze studententijd en de losse maar intense contacten in ons leven daarna. Met dankbaarheid denk ik nu terug aan het laatste bezoek bij jou thuis vorig jaar. Het werd een afscheid dat niet als afscheid bedoeld was. Wim, ga rustig en tevreden heen, mijn vrind. Je vriend Jan Lettinga
Lieve Alice en kinderen, met gevoelens van hoogachting en respect kijk ik terug op de jaren dat ik met Wim heb samengewerkt als commissaris van de VGG. Ook zijn betrokkenheid bij het ontstaan van Ziggo uit o.a. Kabelcom (Essent) heeft zijn sporen nagelaten. Zijn humor, brede kennis van zaken en duidelijkheid waren spreekwoordelijk. Mede namens Rita wil ik jullie condoleren met dit verlies. Veel sterkte wensen wij jullie de komende tijd. Michiel Boersma
Beste Alice en familie, beste Tanja, Steven en El, Ook namens mijn vrouw Zus, van harte gecondoleerd met het overlijden van je man en jullie vader. Niet dat we elkaar zo veel keren troffen of elkaar spraken, maar steeds was dat heel plezierig en had Wim alle tijd en veel belangstelling voor iedereen waarmee hij in contact kwam. Hij was gewoon een hele fijne vent. Hartelijke groeten, en veel sterkte om zijn heen gaan te verwerken.
Lieve familie, wat een groot verlies betekend dit overlijden van Wim. Maar wat een prachtige herinneringen heb ik aan Wim. Als leverancier in zijn KPN tijd, aan de gastcolleges met gratis bier na afloop bij de TU in Delft, waar ik een aantal malen mocht presenteren, aan de Habitat reis naar Indonesië en de batik shirts waaerin de (schoon) zonen werden gehesen. wat was hij blij om het stel weer eens bij elkaar te hebben. Het resultaat een eigen Dik bouwteam! Maar ook in mijn rol als president van KIVI kwamen we elkaar overal tegen. Heel veel herinneringen aan een prachtig mens. Ik wens Alice en de kinderen heel veel sterkte bij dit verlies. Voor mij blijft de herinnering aan een aimabel en unieke collega. Martin van Pernis
Lieve Alice en kinderen, Jullie en veler inspirator en warme pater familias is ons ontvallen. Wij delen in jullie verdriet over dit verlies en willen jullie van harte condoleren. Weinig konden Wim en ik vermoeden hoe intens onze levens verbonden zouden raken toen wij elkaar in het voorjaar van 1988 voor het eerst ontmoetten. Beiden “gehunt” vanuit een positie waarin wij ieder op zijn eigen plaats eigenlijk niet ontevreden zaten te zijn om, Wim als CEO en ik als CFO, leiding te gaan geven aan een niet eerder vertoonde operatie. De omvorming van een stuk van de Staat der Nederlanden tot een normale, competitieve service onderneming. Waar begonnen we aan! Nou, daar kwamen we snel achter. Er volgde een periode die ik nog steeds voel alsof KPN, eigenlijk moet ik zeggen Koninklijke PTT Nederland, in een plasma toestand verkeerde. Organisatorisch, financieel, managerial, waren er zo vreselijk veel zaken die moesten veranderen of gewoon omdat die functie in het staatsbestel niet bestond. Dus creëren van afdelingen, functies enz. De veelheid van ingrijpende beslissingen die wij dagelijks moesten nemen maakte dat Wim en ik bijna dag en nacht met elkaar optrokken of met elkaar spraken over de noodzakelijke ingrepen. Er zullen zelden twee mensen zijn geweest die qua persoonlijkheid zo verschillend waren, die zo intens en ingrijpend met elkaar hebben samengewerkt. Wat ik mij herinner is dat we het meestal vrij makkelijk eens werden over WAT het einddoel was. Maar over de manier waarop dat doel moest worden bereikt hebben we uren, dagen en soms nachten met elkaar gesproken. En dat gebeurde in een sfeer van behoorlijke bevlogenheid, maar ook van heel diep wederzijds respect. En dan kwamen we er eigenlijk altijd goed uit. Wat wij deelden was het onuitgesproken besef dat de verzelfstandiging en de privatisering eigenlijk onze laatste echt grote opdracht was, en die MOEST slagen. Het magnum opus. Dat dreef ons ertoe altijd door te praten totdat wij het eens waren. En zo hebben Wim en ik twaalf jaar lang intens samen gewerkt. Totdat wij in 2000 beiden met pensioen gingen. Een timing die in retrospect nooit zo had mogen gebeuren. Het langst zittende koppel van CEO/CFO van een Nederlandse beursgenoteerde onderneming. Op 19 mei mocht ik Wim nog bezoeken; hij was heel fragiel maar we konden nog met elkaar spreken. Het bleek het laatste afscheid. Dat NU.nl er kennelijk niet in slaagde een foto van Wim te plaatsen zonder dat ik erbij op stond vond ik slordig. Maar het verwoorde onbedoeld wel onze bijna onafscheidelijkheid in ons zakelijke leven. We zullen hem vreselijk missen, maar de herinneringen in hun oneindige veelheid zullen mij altijd dierbaar zijn. Cees Griffioen. Oud CFO Koninklijke KPN N.V.
Met gevoelens van waardering en respect kijk ik terug op de momenten waarop Wim en ik elkaar ontmoetten. In Den Haag en bij de schuttersgilden in Helvoirt en omgeving. De hartelijkheid en belangstelling zal ik blijven herinneren. Alice en familie, heel veel sterkte en dat jullie de kracht vinden om dit verlies te verwerken!
Lieve Alice en kinderen van Wim Jaap en ik condoleren jullie met het overlijden van Wim, wat was hij een warme, geestige en vrolijke vriend. Behalve het grappige verhaal van onze reis naar Londen met Eldert en Steven, destijds een jaar of 13, dezelfde leeftijd als onze zoon Heiman (of je met drie jonge bouviers door Londen loopt) is er nog een ander verhaal. In 1992 was Wim zonder het te weten hoofdsponsor PTT van het John Adams Institute in Amsterdam. Het instituut zat in het West-Indisch Huis aan de Haarlemmerstraat, was in de opbouwfase en werkte voor de volle honderd procent met vrijwilligers, meestal studenten. Een van de studenten ging – nadat we de persberichten gemaakt hadden – met een plastic zak vol post naar het postagentschapje in de Haarlemmerstraat, dat een loket had in een sigarenwinkel. De voorgedrukte enveloppen hadden in de rechterbovenhoek “port betaald”, maar dit was nog niet betaald door ons, daarvoor moest je diverse formulieren invullen. Maar de vriendelijke heer achter het loketje riep vrolijk “nee hoor schat, er staat toch op de enveloppen port betaald dus dan is het betaald” en hopla, de hele zak werd leeggekiept in een grote postzak van de PTT. Dit hebben we een jaar zo volgehouden tot het loketje het door had. Het was voor het John Adams Institute een welkome sponsorbijdrage in die begintijd. Later heb ik er Wim hartelijk voor bedankt en hij heeft er smakelijk om gelachen. Allen omhelsd in dit verdriet, Jaap en Anne
Wat een verdrietig nieuws. Tijdens mijn studententijd aan de TU Delft was Wim Dik hoogleraar. Hij heeft veel voor mij en mede studenten betekend. Ik heb mijn goede en dierbare herinneringen aan het hoogleraarschap van Wim Dik opgeschreven: https://www.linkedin.com/pulse/herinneringen-aan-professor-wim-dik-joost-verboom Heel veel sterkte voor familie en naasten.
Het was een bericht wat even een schok veroorzaakte. Wim heengegaan?Dat lijkt onmogelijk.Emotioneel. Zulke positieve goede en dierbare herinneringen komen boven. Wim en ik hebben elkaar leren kennen toe hij bij mij voor een operatie kwam. Julie en ik hebben zoveel gezellige momenten meegemaakt ook bij het huis in Helvoirt en Carnaval vieren in den Bosch en North Sea festival. Wij wensen Alice en de familie veel sterkte in deze droeve tijd.
Lieve Alice, Tanja en alle familieleden van Wim en Alice, Gecondoleerd met het grote verlies van een bijzondere man, vader en opa. Wim, die ik bijna mijn halve leven frequent ontmoet heb als bevlogen baas, betrokken toezichthouder, inspirerende mentor, eminente verbinder, uitmuntende gastheer, goede vriend, maar vooral als goed mens. Op jouw 80ste verjaardag in kasteel Maurick heb je nog gedrumd met Miel achter de piano. Dit Los Zand concert hebben we ook het laatste jaar nog vaak samen bekeken. Ook vorige week nog. Het gaf je een smile die ik koester en bij me draag. Lieve Wim, mede namens Marja, dank voor alles, vooral voor je vriendschap. Je was in vele opzichten een heel goed mens. We zullen je zeer missen. Henk Kivits
Zeer geachte familie Dik, Vanuit JM heb ik in 1984 kennisgemaakt met Wim Dik. Een dynamische, grensverleggende en af en toe flamboyante persoonlijkheid. Wim was een man die steeds opnieuw zijn omgeving begeesterde. In 1984 (?) mocht ik de Wim Dik trofee in ontvangst nemen nav mijn verdediging over: “de onschatbare waarde van Free Publicity in de marketing”. Vanaf nu zal ik op Wim’s geboortedag 11 januari en zijn dag van afscheid 19 juni met respect aan hem terugdenken. Met Stille Groet Jacques Hendrikx Rosmalen
Lieve Wim wat zal je gemist worden want je was een grote man , je kennis en je verhalen die ik van je heb mogen horen de afgelopen jaren dat ik iedere vrijdag bij jullie was mis ik en zal ik blijven missen . Je was een pracht mens net zoals je prachtige vrouw Alice, zij was er altijd voor je en heeft altijd aan je zijde gestaan .Voor Alice en Fam heel veel sterkte met dit grote verlies .
Geachte mevrouw Dik, Hierbij condoleer ik u met het overlijden van uw man. Toen ik de advertentie in de krant zag kwamen weer veel herinneringen naar boven. Mijn man,Dick Westendorp, tot 1999 directeur van de Consumentenbond, heeft in de jaren negentig veel zakelijk contact met uw man gehad. Zij hadden een click en hadden veel sympathie voor elkaar. Helaas heb ik ook,afgelopen maandag 20 juni, afscheid moeten nemen van mijn man op bijna 83 jarige leeftijd. Hij leed de laatste 7 jaar aan de ziekte van Alzheimer. Ik weet hoe u zich nu voelt en wens u heel veel sterkte toe om het overlijden van uw man te verwerken. Met lieve groet Annemiek Westendorp Jacqueline de Grezlaan 24 4835GT Breda
Lieve Alice, wat verdrietig dat Wim is overleden. Mijn mooiste herinnering aan Wim was toen hij jou naar ons Clubje van Italiaanse les bracht om gezamenlijk ‘op schoolreis’ naar Sardinië te gaan. Het was moederdag en hij bracht met veel verve een ode aan jou en de andere vrouwen als moeder. Hopelijk blijven bij jou ook veel mooie herinneringen boven komen!
Beste Alice, beste familie, Mijn deelneming in het verlies van Wim. Wim Dik was een begrip en zal dat ook blijven. Bovenal vooral een open en zeer vriendelijke Wim! Zakelijk, nuchtere persoon en bijna een ‘jongensachtige’ levensgenieter. Interesse in de mens! Liet als kind, zo vertelde Wim mij later, door mijn vader zijn hand afstempelen als mijn vader als ‘bode’ aan de deur kwam bij zijn moeder en haar kwitantie afstempelde. Vele jaren later, tijdens mijn bezoek thuis vroeg ik waarom er zoveel tennisschoenen en tennisspullen keurig uitgestald stonden op de planken in het bijgebouw….. Antwoord; ‘Nico het is heel eenvoudig, als ik vraag aan bezoek heb je zin om te tennissen dan geef je ook een eerlijk antwoord. Heb je daar geen zin in dan zeg dat dan ook! Maar als je dat liever niet doet en denkt weg te komen met de opmerking dat je geen tennisspullen bij je hebt dan heb ik daar in voorzien…….dan gaan we dus tennissen.’ Heerlijk die pragmatische aanpak! Typisch Wim Dik ! Ook dat hij naar Gouda kwam voor de condoleance bij het overlijden van Voogt Sr. Zeer op prijs gesteld. Met Wim is er mooi mens is heengegaan maar hij laat veel inspiratie achter! Ik wens de familie sterkte voor nu en de tijd die komen gaat. Met meelevende groet uit Gouda Nico Voogt
Beste familie van Wim, heb Wim een aantal keer mogen ontmoeten vanwege zijn enorme en ook op hoge leeftijd voortdurende betrokkenheid bij KPN. En omdat we niet alleen die achtergrond deelden maar ook een politiek verleden voelde ik een echte klik, ik heb altijd genoten van zijn aanwezigheid, zijn opbeurende verhalen en anekdotes over zijn KPN tijd, Zijn enthousiaste persoonlijkheid. En zijn adviezen. En ook zijn kennis van het verleden over huisvesting bij KPN in Den Haag en Rotterdam en zijn steun op dat dossier hebben me veel geholpen. Ik wens jullie heel veel sterkte toe met het verlies van zo’n dymische, energieke, bijzondere persoon, het kan niet anders of zijn aanwezigheid zal zeer gemist worden. Maar ik hoop dat het terugdenken aan zijn prachige leven tot steun en troost kan zijn. Ik wens jullie het allerbeste toe.
Geachte familie, Toen in 1988 Wim en ik, allebei hobby jazzdrummers, tijdens een zakelijk verblijf in NYC terugliepen van een jazzclub naar het Waldorf Astoria hotel, meldde Wim: “Ënst (hij sprak de R niet uit), als je met mij zaken wil doen moet je goed onthouden dat ik mijn brood heb leren verdienen met één tiende cent op een pakkie Blue Band”.
Dag Alice, kinderen, partners en kleinkinderen, Gecondoleerd met het overlijden van je man Wim, jullie vader, schoonvader en grootvader. Ik heb aan Wim hele fijne herinneringen, als een bijzondere fijne man maar ook met de bouwwerkzaamheden die ik jaren mocht uitvoeren. Wij wensen jullie alle veel sterkte voor tijd die komen gaat met dit verlies. Met een meelevende groet, Willy en Corry Bergman
Schrikken van een overlijden. Dat deed ik zeer, hoewel Wim en ik na een intensieve kennismaking in 1981, elkaar na zijn vertrek uit Den Haag weinig meer spraken. Wat ons bond was onze Rotterdamse open- en directheid én liefde voor mensen. In die formatie – ik was woordvoerder van Jan Terlouw en de D’66 Tweede Kamerfractie – fietsen Wim en ik ’s nachts een keer door Den Haag. Hij aan het stuur en ik op de begagedrager; wij gingen voor het D’66-team broodjes croquet halen. Het restaurant van de Eerste Kamer was allang dicht. Wim zat in die zin nergens mee, lak aan decorum, liefde voor de inhoud. Onlangs nog dronk ik koffie in Twello met Jan Terlouw, mijn eerste baas en inmiddels goed vriend. Jan wordt – bij leven en welzijn – in november 91 jaar. Ik weet dat Jan Wim in die jaren tachtig heel hoog had zitten. Dat weet Wim. Leven zonder Wim Dik maakt de wereld minder optimistisch. Leven zonder Wim is voor zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen een hard gelag. “Moedig voorwaarts” zouden Wim en ik tegen elkaar zeggen. Rust in vrede, goede Wim. De wereld is rijker door de vruchten van jouw vele talenten.
Lieve Wim Wim is vele jaren commissaris geweest van onze onderneming Dubotechniek in Zaltbommel. Wij hebben Wim leren kennen als een bijzonder wijs man die oog had voor alle details om een onderneming goed te kunnen leiden, maar vooral ook om naar ons te luisteren en altijd een antwoord kon geven op al onze vragen. Samen met mijn mede directeur Mascha van den Heuvel hebben we vele wijze lessen mogen leren van Wim waar wij Wim bijzonder dankbaar voor zijn. Wim mede dankzij jou is Dubotechniek een prachtige onderneming geworden. Wim bedankt dat we met jou samen hebben mogen werken. We zullen je nooit vergeten. Lieve Wim rust zacht. Ad van Rijsewijk
Beste Alice, Gecondoleerd met het overlijden van jouw Wim.. Hij was zo’n fantastisch mens. Herinner me nog de tijd dat jullie elkaar ontmoetten en hoe alles toen ging; waren spannende en leuke rijden voor je. Je woonde toen op de Kranenburgweg, Je kinderen zijn allemaal getrouwd, zie ik. Ik wens jou en hen heel veel sterkte de komende tijd, Jan Willem ( Den Haag, Vogelwijk)
Beste familie, Gecondoleerd met dit grote verlies. Als student Technische Bestuurskunde heb ik het voorrecht gehad in 2003 af te mogen studeren bij hoogleraar meneer Dik. Deze afstudeeropdracht voerde ik uit bij Orange en als jonge student vond ik het prachtig om de oud directeur van KPN te ontvangen in het Orange hoofdkantoor voor een tussentijdse presentatie van de voortgang van het onderzoek. Zijn deskundigheid was van onschatbare waarde en de vele anekdotes die hij verteld heeft tijdens die afstudeerperiode en tijdens zijn hoorcolleges blijven me nog altijd bij. Ik refereer nog altijd zeer regelmatig naar die periode en naar de wijsheden die hij gedeeld heeft. Ik wens u veel sterkte de komende periode. Met vriendelijke groet, Bastiaan Germs
Lieve Alice en familie, In 1992 stapte ik over van VNU naar PTT ( eerst directeur Mediaservice,later KPN Multimedia en uiteindelijk CEO PostNl ) Ik herinner mij hoe het eerste kennismakingsgesprek met Wim direct enthousiasmerend was. Wim was een bevlogen manager en teamspeler met een visie en lef.Hij eist performance maar je mocht ook een fout maken. Als onderdeel van meer klantgericht denken voor de top 100 van de monopolist had Wim een cursus ” Etiquette” bedacht op kasteel Hooge Vuursche.Bijna iedereen ( met partner) viel door de mand.Aandacht voor de partners was zo wie zo belangrijk voor Wim. Er moest hard gewerkt worden , maar er was ook ruimte voor ontspanning.De bijeenkomsten bij Wim en Alice thuis in Helvoirt waren altijd een succes en bindmiddel.Toen PostNl na de zoveelste afsplitsing in 2012 een eigen beursnotering kreeg vond ik het een eer dat Wim mijn uitnodiging voor de “gongslag” accepteerde.Een bevlogen mens is ons ontvallen , veel sterkte voor Alice en familie
Lieve Alice, tot mijn ontsteltenis las ik vandaag in de krant dat Wim is overleden. Met dankbaarheid en weemoed denk ik terug aan de periode 2003-2007, waarin ik dekaan van de faculteit TBM was, en heel plezierig met Wim heb samengewerkt. Gedenkwaardig was het avondvullende programma van Studium Generale in De Veste, waarin leven en werk van Wim centraal stond en ik Wim voor het eerst op de drums bezig zag. Ik heb Wim leren kennen als een inspirerende, altijd opgewekte collega, die zijn enorme netwerk regelmatig en met succes inzette voor de faculteit. Zo wist hij Joop van den Ende te mobiliseren voor het geven van een werkcollege aan TBM-studenten over cultureel management. In de periode 2003-2007 hebben jij en ik incidenteel contact gehad tijdens facultaire bijeenkomsten, waaraan mijn vrouw Mieke en ik heel prettige herinneringen bewaren. We wensen jou en familie veel sterkte in de komende periode. Met gevoelens van deelneming, Hugo en Mieke Priemus
Wat een verdrietig nieuws. Een geweldige man is overleden. Ik sprak hem gelukkig nog een keer, niet lang geleden, en nog steeds was zijn kordate vrolijkheid goed waar te nemen. Hij was een inspirerende voortrekker, een natuurlijke leider. Als hij een ruimte binnenkwam, dan bewoog alle aanwezige energie zich in zijn richting. De eerste rij was zijn natuurlijke bestemming. Ik leerde hem kennen en waarderen tijdens mijn tijd bij VNO: een zeer betrokken medebestuurder, die overal binnen een seconde een doorwrochte en originele mening over had. Hij was totaal niet benauwd en genoot van elk debat, hoe fel ook. Als een van de weinigen had hij ruime publieke én private ervaring. Daar hebben beide domeinen zeer van geprofiteerd. Ooit nodigde hij mij, samen met een paar ander saaie Hollanders, uit voor het carnaval in Den Bosch. Het vroor 15 graden, brandewijn bleek een functioneel drankje. Wim was zeer in zijn element, als onverstoorbaar doortrommelend en ook om andere redenen gevierd lid van het passend genaamde muziekgezelschap Los Zand. Het werd een onvergetelijke ervaring. Als hoogleraar, lid van D66 en in vele andere rollen bleef hij de scherpe analyticus en de betrokken Nederlander die hij altijd al was. Het was een feest om hem tegen te komen, liefst met Alice, en dan zijn korte samenvatting van het wereldgebeuren aan te horen. Een unieke en onvervangbare man, die zijn stempel op vele levens heeft gezet en die niet vergeten zal worden.
Lieve Alice, onze gezamenlijke herinneringen aan Wim gaan vele jaren terug. Ze gaan over dierbare gesprekken, D66 congressen, gezellige feesten en fijne tijd samen in Nederland en Frankrijk. Ook al zagen we elkaar de laatste jaren niet veel, de herinneringen zijn levendig! Heel veel liefs!
Bestellen is mogelijk tot de dag voor de begrafenis voor 11:00.
Brand een kaarsje
×
Deel condoleanceregister
×
We gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te geven door uw voorkeuren te onthouden. Door op "Accepteer" te klikken, stemt u in met het gebruik van alle cookies.
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren terwijl u door de website navigeert. Van deze cookies worden de cookies die als noodzakelijk zijn gecategoriseerd, opgeslagen in uw browser omdat ze essentieel zijn voor de werking van de basisfuncties van de website. We gebruiken ook cookies van derden die ons helpen analyseren en begrijpen hoe u deze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser opgeslagen. U heeft ook de mogelijkheid om deze cookies uit te schakelen. Maar het uitschakelen van sommige van deze cookies kan een effect hebben op uw browse-ervaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut noodzakelijk voor de goede werking van de website. Deze categorie omvat alleen cookies die de basisfunctionaliteiten en veiligheidskenmerken van de website garanderen. Deze cookies slaan geen persoonlijke informatie op.
Cookies die mogelijk niet bijzonder noodzakelijk zijn voor het functioneren van de website en die specifiek worden gebruikt om persoonlijke gegevens van gebruikers te verzamelen via analyses, advertenties en andere ingebedde inhoud, worden aangeduid als niet-noodzakelijke cookies. Het is verplicht om toestemming van de gebruiker te verkrijgen voordat deze cookies op uw website worden gebruikt.
Beste Alice, Je zal je mij waarschijnlijk niet herinneren, maar ik heb bijna 8 jaar lang met veel plezier samengewerkt met Wim bij Holland Casino waar ik -samen met Simone Bos- een van de commissarissen was. Simone kende hem natuurlijk veel langer van KPN. Mijn man en ik hebben jou leren kennen tijdens de werkreis naar Zuid-Afrika. Ik condoleer jou en de familie dan ook met het verlies van deze sterke en markante man die al vele jaren geleden stond op een aantal vrouwelijke commissarissen in de raad en daarmee velen vooruit was. Hij had persoonlijke aandacht voor je en was attent b.v. bij verjaardagen. Ik weet dat jij daarin een belangrijke rol vervulde! Dank en sterkte. Ria Koster
Jeeej… Wat een mooie, warme berichten van velen. Jammer dat ik hem niet beter heb leren kennen. Sterkte voor allemaal… Wat een gemis! Liefs, Klaartje
Lieve Alice, In het NRC hoopte ik dat de overlijdensadvertentie ‘ Wim Dik’ niet over jouw Wim zou gaan, maar helaas. Mooie herinneringen houd ik over van onze gezamenlijke momenten. Jullie bij Ruurd zijn 65ste in Münster, het diner bij jullie thuis met stagiaires, Wim zijn 70 ste verjaardag. Ach lieve Alice, heel veel sterkte de komende tijd. Het verlies went nooit kan ik zeggen, Wim blijft op een niet aardse manier dichtbij je. Lieve, warme groet, Mieke Reitsma van Bodegom
Lieve Alice Retour van vacantie vonden wij het overlijdensbericht van Wim.Lngs deze weg wil ik je mede namens Ietje onze innige deelneming betuigen met zijn heengaan. Ik heb het voorrecht gehad Wim zowel zakelijk als privé mee te maken. Zakelijk toen hij de pres.directeur van de KPN werd en ik deel uitmaakte van een zelfstandigbestuursorgaan,De OPTA genaamd dat was ingesteld door de overheid om het monopolie van telefonie en post open te breken.Ik heb hem ton zakelijk leren kennen als een buitengewoon veelzijdig. en gedreven zakenman die zich, om het kort door de bocht te zeggen,de kaas niet van het brood liet eten en KPN niettegenstaande onze acties recht overeind wist te houden en dat op een altijd plezierige manier,een heren onder elkaar aanpak om zo te zeggen. Als privé persoon mochten Ietje en ik hem zeer,jullie vormden een hechte combinatie,toegangkelijk gastvrij altijd goedgehumeurd.Dest te meer spijt het ons dat wij elkaar niet meer gezien hebben doordat, vlak na ons treffen en wij afspraken elkaar weer eens te zien en bij te praten,COVID uitbrak en alles nadien toen ruim twee jaar on hold was. Iet en ik wensen je heel veel sterkte toe om dit grote verlies te dragen.Ook voor ons was Wim een bijzonder mens. Veel liefs Herman van Karnebeek
Beste Alice , kinderen en verdere familie, Het verdriet om en het gemis van die unieke , spontane, geestige , originele, welbespraakte, creatieve , warme en bijzonder getalenteerde Wim zal groot zijn. Het moet een grote troost zijn dat er zoveel moois is om op terug te zien. Ik vond de gesprekken met Wim altijd leuk, het was een fijn mens. Sterkte allemaal, Marika en Sylvester
Gecondoleerd met het verlies van Wim , ik heb 10jaar lang met ons skutsje jonge Jasper bedrijvencompetitie gezeild voor KPN, En Wim kwam geregeld dan mee ,heb er fijne herinneringen aan overgehouden . Veel sterkte voor de komende tijd . Oud skipper Sieb Meijer ,Franeker
Lieve Alice en familie Dik, Dank voor de gelegenheid om aanwezig te mogen zijn bij de herdenkingsbijeenkomst van Wim. Vele herinneringen blijven, zoals nog ongenoemd: – Samen in bestuur van JM/NCW Noord Oost Brabant met vele memorabele momenten zoals de onorthodoxe jaarbijeenkomst van landelijk JM in een leegstaande fabriekshal met zuurkool en stamppot met (Unox) worst, kapucijners met spekjes etc. – De vele vieringen, zoals 25 jaar Wim & Tineke op kasteel Amerzoden. – Gezamenlijk lid van de Confrérie des Amateurs du Bon Vin eerst als gast in Helvoirt, later met eigen “departement” waar Wim ook tijd voor had. – Deelname als moderator in diverse colleges van Wim bij de TU-Delft. – Positieve interventies van Wim: • Snelle aanleg telefoonlijnen bij onze verhuizing naar Clootwijck. • “Goed woordje” voor de multifunctionele verwerkingsfaciliteit te Al Ain (UAE) bij Cheik Zaid Inderdaad ook voor ons is een lief en bijzonder mens “beetje bij beetje” weggegaan. Wim: oprechte, belangstellende interesse in zijn vrienden, zijn stimulerende, altijd positief gerichte en welgemeende, adviezen zullen ons bijblijven. Hartelijke groet, Jan en Tineke Hak
We will miss you Opa Wim! We loved you very much and you will be forever in our hearts ♥️ 💙💜💗💖💛💚🧡
Wat een mooie afscheidsdienst voor Wim Alice an de kinderen, Philip en alle andere sprekers gaven een inzicht in een multi dimensionaal leven waarvan de meeste van ons maar een aspect kenden. Een volle kerk, een gastvrije zaal: het was een Wim bijeenkomst waar hij blij van zou zijn geweest. Hoe mooi is dat!!
Lieve familie, Wij wensen jullie veel sterkte met dit verlies. We hebben Wim leren kennen als een hartelijke en sympathieke man die van het leven genoot. Liefs Rozet en Cyril Middelkoop
Lieve Tanja, Steven en Eldert, Uit het hart gecondoleerd met het overlijden van jullie lieve, energieke vader. Ik heb hem niet goed gekend maar mijn herinnering aan hem is wel fijn: toen we nog allemaal in Helvoirt woonden en hij in zijn oude kloffie op klompen op zaterdag in de tuin aan het werk was, of met jullie bezig was. Dat gaf mij altijd een goed en warm gevoel. Veel sterkte, voor allen die hij achterlaat. Lieve groet, Marieke
Lieve Alice Vele jaren hebben wij mogen spelen op jullie prachtige tennisbaan aan de Antwerpsebaan. In jullie schitterende bloemrijke tuin waar mooie kippen rondscharrelden, waanden wij ons in het paradijs. Wim kwam ons soms aanmoedigen en gaf dan “ vruchten van zijn land” mee zoals mispels en druiven. Een heel bijzonder moment was het toen hij op een oudejaarsmiddag met een dienblad vol champagne kwam aanzetten en met ons op het nieuwe jaar proostte. Alice, dank aan jou en Wim voor jullie gulle gastvrijheid. Wij wensen jou veel sterkte !! Liefs van Els, Jeanne, Lidy en Marga
Lieve Tanja, Steven, El en Alice, De levendige Pater Familias is niet meer in jullie midden. Wat een lief en bijzonder mens. Vanuit een andere plek dan live zal ik de uitvaartdienst kunnen volgen en denken aan alle bijzondere momenten dat onze wegen elkaar ontmoet hebben. Samen dansen, genieten van elkaars kinderen , van de poezen en van muziek. Samen lachen en samen verdriet en teleurstellingen delen en strijdlustig dragen en positief verder gaan in het leven. Corona heeft roet in een laatste samenzijn gegooid. Daarom weet ik niet hoe de laatste twee jaren zijn verlopen. Hoe dan ook zullen dit bijzondere mens missen. Ik draag hem in mijn hart als een vriend die op afstand een hele positieve bijdrage in mijn leven heeft gegeven. Ik zou jullie graag een echte knuffel geven, nu toch een virtuele Heb het goed samen op deze bijzondere dag van dankbaar zijn en loslaten Heel veel liefs Margreet Poulie Ook namens Merel en Falco, en David
26 juni 2022 Beste familieleden van Wim, Wij zijn wel op vakantie, maar denken toch voortdurend aan de uitvaart, die morgen plaatsvindt. Ongetwijfeld zal het een indrukwekkend afscheid worden, want Wim was op vele gebieden van het leven een succesvol en invloedrijk man. Wij willen vooral Alice van harte condoleren met dit verlies, waaraan helaas een snel verlopend verval in geestelijke zin voorafging. Ook de familieleden van Alice en Wim, die wij niet kennen, willen wij ons medeleven betuigen. Maar we willen niet verhelen, dat onze gedachten toch vooral uitgaan, naar Tanja, Steven en Eldert en hun gezinnen, die een zeer betrokken vader en opa verliezen. Wij denken graag terug aan de pioniersjaren toen zij met Wim en Tineke een gezin vormden. Wij behoren zo zachtjes aan tot de laatste “survivers” van de Lage Dries, waar we ooit zo innig met elkaar verbonden waren, dat wij een unieke straat in Helvoirt vormden. Rouw en trouw, vrolijke verjaardagen en jaarwisselingen werden gevierd, met het straatkoor, dat steeds aangepaste teksten zong op de melodie van “Mexico”. En Wim stond daar middenin, vaak zittend achter zijn drumstel. Hij wilde er ook ondanks zijn drukke bestaan bij blijven horen. De kinderen van onze straat groeiden in deze atmosfeer op tot waardevolle sociale volwassenen. Wij bewaren warme herinneringen aan Wim en wensen jullie allen heel veel sterkte toe. Liefs van Lia en John Geijsen Lage Driesstraat 22
Beste Alice en Familie, Goede herinneringen heb ik zeker aan Wim. Inmiddels 30 jaar geleden ben ik bij muziekgezelschap LOS ZAND gekomen Het enige instrument wat nog vrij is ,was de Grote Trom. Daardoor zaten Wim en ik naast elkaar bij de repetities. Wim heeft zeker gezorgd, dat wij mooie uitstapjes hebben gemaakt. Toen de KPN in Groningen hun hoofdkantoor vestigden, was het voor Wim een reden om ons uit te nodigen om er muziek te maken.. Het motto voor ons optreden was al jaren B.B.B. dwz. Bier Bitterballen en Bus. Wij hebben in Groningen veel plezier gemaakt. Ook iets bijzonders was met onze Dames naar Vlieland te gaan om een lang weekend muziek te maken en te fietsen en wandelen. Wij waren aan het fietsen in de bossen. Iemand kreeg een lekke band. Wat nou? Wim pakte zijn nieuwe telefoon en belde de fietsenmaker, die direct zei .Daar kan U niet staan er zijn geen telefooncellen. Het was zijn draagbare telefoon. Toen nog exclusief. Zo kan ik nog veel meer vertellen. Helaas is Wim overleden.
Beste Alice en familie, Op 21 juni ontving ik in alle vroegte van een tweetal oud- collega’s bij KPN het droevige en voor mij toch ook nog onverwachte bericht dat mijn vroegere baas bij KPN was overleden. Mijn oprechte deelneming voor de familie voor het verlies van deze bijzondere en veelzijdige man. Ook ik zal hem zeer missen. Toen Wim op I januari 1989 voorzitter werd van de Raad van Bestuur van KPN werd ik als hoofd juridische Zaken zijn juridisch adviseur. Je bent toen mijn leermeester geweest ; hoe ik naar buiten moest optreden, omdat jij mijn functie zag als een verlengstuk van de Raad van Bestuur. Ik ben je daar zeer dankbaar voor .Wim heeft mij geleerd mijn ambtelijke veren af te schudden. Vele avonturen in beursgangen en overnames hebben wij samen beleefd . De waarderingen die ik van je mocht ontvangen waren zeer stimulerend.Het was wekelijk een voorrecht met je te mogen samen werken. Ik wens Alice en de familie veel sterkte toe in het verwerken van dit grote verlies. Andele Nauta
Lieve Alice, beste familie, Wat een treurig nieuws, ook namens Anna van harte gecondoleerd. Wims overlijden roept dankbare herinnering bij ons beiden op. Ik leerde Wim kennen toen we als oudere jongeren enthousiast werden voor een project met diepe KPN geschiedenis, EU Powernet. Voor een groene toekomst zouden de Europese energienetwerken aan elkaar gekoppeld moeten worden, was het idee. Wim nam het voortouw met stimulerende snelheid van begrip, aanstekelijk optimisme en royale inzet van zijn grote netwerk. Ik leerde hem ook persoonlijk kennen in zijn zakelijke en politieke ervaring. Bijvoorbeeld dat besturen iemands gehele inzet als persoon vraagt. Mensen zoals Wim zijn in hun rol als bestuurder actieve geschiedenismakers, bijvoorbeeld in een hoog oplopende discussie over Good Governance, waarin hij de deelnemers erop wees dat het land aan grote ondernemingen veel goede bestuurders te danken heeft. Hij gaf openhartig voorbeelden van situaties waarin hij onder druk werd gezet of waarin hem dankzij een achteraf juiste afweging de pas werd afgesneden. Mensen als Wim Dik zijn zeldzaam en verdienen in en na hun leven erkenning voor hun voorbeeldigheid en -wat Wim zeer lief was- Brabantse ondernemendheid. Treurig dat de ouderdom hem zo hard trof en bij jullie een grote leegte zal achterlaten. We wensen jullie alle sterkte in jullie verdriet en hopen dat daarbij ook het geloof, waartoe Wim zich met en voor jullie bekeerde, jullie tot steun zal zijn.
Beste Alice, kinderen en kleinkinderen Van Jacques hoorde ik al dat het niet erg goed ging met Wim, maar als zo’n overlijdensbereicht dan op de mat valt is het toch schrikken. Ook ging ik meteen terug naar waar Jean-Paul en ik hem leerde kennen. Dat was in Young Management. Wim zat nog bij Unox en we hadden twee keer per jaar prachtige feesten in steeds wisselende locaties. Ook de kinderen die toen nog heel klein waren mochten er bij zijn met een heus kinderprogramma. Later begonnen Jean-Paul en Wim een kring van De Confrerie des Amateurs du bon vin. Toen nog geleid door mijn vader. Dat duurde een aantal jaren totdat wij naar Den Haag verhuisden. Toch bleven we altijd wel in contact. Ik herinner me nog snode plannen om jullie buren ‘uit te kopen’! De laatste keer dat ik Wim zag was toen Jean-Paulman overleed…. Ik hoop dat jullie het overlijden van zo’n markante man, vader en opa een plek kunnen geven en dat de mooie herinneringen voor altijd blijven.
Met warme gevoelens denk ik terug aan de tijd dat Cindy en ik maandelijks etentjes mochten verzorgen voor Wim en Alice. Lief, betrokken en altijd belangstellend. Lieve Alice en kinderen, veel sterkte en kracht gewenst bij het verlies van jullie mooie man, vader en opa. Liefs, Martine
Dag lieve Alice, Mijn oprechte deelneming met het verscheiden van je grote en bijzondere maatje Wim. De vergankelijkheid van het leven is een onvergankelijke wetmatigheid. Niettemin zal het afscheid moeten nemen van je dierbare maatje toch een grote slag zijn. Herdenk de mooie dingen en situaties die je met Wim hebt mogen beleven. Lieve Alice, ik wens je veel sterkte met de verwerking van dit verlies en met de invulling van het vervolg van je leven. Liefs en knuffels van Jan Lettinga
Dag Wim, Straks leg ik even mijn hand op je kist ten afscheid. Jammer dat je ons onverwacht snel hebt moeten verlaten. Wat voor mij blijft zijn de goede herinneringen uit onze studententijd en de losse maar intense contacten in ons leven daarna. Met dankbaarheid denk ik nu terug aan het laatste bezoek bij jou thuis vorig jaar. Het werd een afscheid dat niet als afscheid bedoeld was. Wim, ga rustig en tevreden heen, mijn vrind. Je vriend Jan Lettinga
Lieve Alice en kinderen, met gevoelens van hoogachting en respect kijk ik terug op de jaren dat ik met Wim heb samengewerkt als commissaris van de VGG. Ook zijn betrokkenheid bij het ontstaan van Ziggo uit o.a. Kabelcom (Essent) heeft zijn sporen nagelaten. Zijn humor, brede kennis van zaken en duidelijkheid waren spreekwoordelijk. Mede namens Rita wil ik jullie condoleren met dit verlies. Veel sterkte wensen wij jullie de komende tijd. Michiel Boersma
Beste Alice en familie, beste Tanja, Steven en El, Ook namens mijn vrouw Zus, van harte gecondoleerd met het overlijden van je man en jullie vader. Niet dat we elkaar zo veel keren troffen of elkaar spraken, maar steeds was dat heel plezierig en had Wim alle tijd en veel belangstelling voor iedereen waarmee hij in contact kwam. Hij was gewoon een hele fijne vent. Hartelijke groeten, en veel sterkte om zijn heen gaan te verwerken.
Lieve familie, wat een groot verlies betekend dit overlijden van Wim. Maar wat een prachtige herinneringen heb ik aan Wim. Als leverancier in zijn KPN tijd, aan de gastcolleges met gratis bier na afloop bij de TU in Delft, waar ik een aantal malen mocht presenteren, aan de Habitat reis naar Indonesië en de batik shirts waaerin de (schoon) zonen werden gehesen. wat was hij blij om het stel weer eens bij elkaar te hebben. Het resultaat een eigen Dik bouwteam! Maar ook in mijn rol als president van KIVI kwamen we elkaar overal tegen. Heel veel herinneringen aan een prachtig mens. Ik wens Alice en de kinderen heel veel sterkte bij dit verlies. Voor mij blijft de herinnering aan een aimabel en unieke collega. Martin van Pernis
Lieve Alice en kinderen, Jullie en veler inspirator en warme pater familias is ons ontvallen. Wij delen in jullie verdriet over dit verlies en willen jullie van harte condoleren. Weinig konden Wim en ik vermoeden hoe intens onze levens verbonden zouden raken toen wij elkaar in het voorjaar van 1988 voor het eerst ontmoetten. Beiden “gehunt” vanuit een positie waarin wij ieder op zijn eigen plaats eigenlijk niet ontevreden zaten te zijn om, Wim als CEO en ik als CFO, leiding te gaan geven aan een niet eerder vertoonde operatie. De omvorming van een stuk van de Staat der Nederlanden tot een normale, competitieve service onderneming. Waar begonnen we aan! Nou, daar kwamen we snel achter. Er volgde een periode die ik nog steeds voel alsof KPN, eigenlijk moet ik zeggen Koninklijke PTT Nederland, in een plasma toestand verkeerde. Organisatorisch, financieel, managerial, waren er zo vreselijk veel zaken die moesten veranderen of gewoon omdat die functie in het staatsbestel niet bestond. Dus creëren van afdelingen, functies enz. De veelheid van ingrijpende beslissingen die wij dagelijks moesten nemen maakte dat Wim en ik bijna dag en nacht met elkaar optrokken of met elkaar spraken over de noodzakelijke ingrepen. Er zullen zelden twee mensen zijn geweest die qua persoonlijkheid zo verschillend waren, die zo intens en ingrijpend met elkaar hebben samengewerkt. Wat ik mij herinner is dat we het meestal vrij makkelijk eens werden over WAT het einddoel was. Maar over de manier waarop dat doel moest worden bereikt hebben we uren, dagen en soms nachten met elkaar gesproken. En dat gebeurde in een sfeer van behoorlijke bevlogenheid, maar ook van heel diep wederzijds respect. En dan kwamen we er eigenlijk altijd goed uit. Wat wij deelden was het onuitgesproken besef dat de verzelfstandiging en de privatisering eigenlijk onze laatste echt grote opdracht was, en die MOEST slagen. Het magnum opus. Dat dreef ons ertoe altijd door te praten totdat wij het eens waren. En zo hebben Wim en ik twaalf jaar lang intens samen gewerkt. Totdat wij in 2000 beiden met pensioen gingen. Een timing die in retrospect nooit zo had mogen gebeuren. Het langst zittende koppel van CEO/CFO van een Nederlandse beursgenoteerde onderneming. Op 19 mei mocht ik Wim nog bezoeken; hij was heel fragiel maar we konden nog met elkaar spreken. Het bleek het laatste afscheid. Dat NU.nl er kennelijk niet in slaagde een foto van Wim te plaatsen zonder dat ik erbij op stond vond ik slordig. Maar het verwoorde onbedoeld wel onze bijna onafscheidelijkheid in ons zakelijke leven. We zullen hem vreselijk missen, maar de herinneringen in hun oneindige veelheid zullen mij altijd dierbaar zijn. Cees Griffioen. Oud CFO Koninklijke KPN N.V.
Met gevoelens van waardering en respect kijk ik terug op de momenten waarop Wim en ik elkaar ontmoetten. In Den Haag en bij de schuttersgilden in Helvoirt en omgeving. De hartelijkheid en belangstelling zal ik blijven herinneren. Alice en familie, heel veel sterkte en dat jullie de kracht vinden om dit verlies te verwerken!
Lieve Alice en kinderen van Wim Jaap en ik condoleren jullie met het overlijden van Wim, wat was hij een warme, geestige en vrolijke vriend. Behalve het grappige verhaal van onze reis naar Londen met Eldert en Steven, destijds een jaar of 13, dezelfde leeftijd als onze zoon Heiman (of je met drie jonge bouviers door Londen loopt) is er nog een ander verhaal. In 1992 was Wim zonder het te weten hoofdsponsor PTT van het John Adams Institute in Amsterdam. Het instituut zat in het West-Indisch Huis aan de Haarlemmerstraat, was in de opbouwfase en werkte voor de volle honderd procent met vrijwilligers, meestal studenten. Een van de studenten ging – nadat we de persberichten gemaakt hadden – met een plastic zak vol post naar het postagentschapje in de Haarlemmerstraat, dat een loket had in een sigarenwinkel. De voorgedrukte enveloppen hadden in de rechterbovenhoek “port betaald”, maar dit was nog niet betaald door ons, daarvoor moest je diverse formulieren invullen. Maar de vriendelijke heer achter het loketje riep vrolijk “nee hoor schat, er staat toch op de enveloppen port betaald dus dan is het betaald” en hopla, de hele zak werd leeggekiept in een grote postzak van de PTT. Dit hebben we een jaar zo volgehouden tot het loketje het door had. Het was voor het John Adams Institute een welkome sponsorbijdrage in die begintijd. Later heb ik er Wim hartelijk voor bedankt en hij heeft er smakelijk om gelachen. Allen omhelsd in dit verdriet, Jaap en Anne
Wat een verdrietig nieuws. Tijdens mijn studententijd aan de TU Delft was Wim Dik hoogleraar. Hij heeft veel voor mij en mede studenten betekend. Ik heb mijn goede en dierbare herinneringen aan het hoogleraarschap van Wim Dik opgeschreven: https://www.linkedin.com/pulse/herinneringen-aan-professor-wim-dik-joost-verboom Heel veel sterkte voor familie en naasten.
Het was een bericht wat even een schok veroorzaakte. Wim heengegaan?Dat lijkt onmogelijk.Emotioneel. Zulke positieve goede en dierbare herinneringen komen boven. Wim en ik hebben elkaar leren kennen toe hij bij mij voor een operatie kwam. Julie en ik hebben zoveel gezellige momenten meegemaakt ook bij het huis in Helvoirt en Carnaval vieren in den Bosch en North Sea festival. Wij wensen Alice en de familie veel sterkte in deze droeve tijd.
Lieve Alice, Tanja en alle familieleden van Wim en Alice, Gecondoleerd met het grote verlies van een bijzondere man, vader en opa. Wim, die ik bijna mijn halve leven frequent ontmoet heb als bevlogen baas, betrokken toezichthouder, inspirerende mentor, eminente verbinder, uitmuntende gastheer, goede vriend, maar vooral als goed mens. Op jouw 80ste verjaardag in kasteel Maurick heb je nog gedrumd met Miel achter de piano. Dit Los Zand concert hebben we ook het laatste jaar nog vaak samen bekeken. Ook vorige week nog. Het gaf je een smile die ik koester en bij me draag. Lieve Wim, mede namens Marja, dank voor alles, vooral voor je vriendschap. Je was in vele opzichten een heel goed mens. We zullen je zeer missen. Henk Kivits
Zeer geachte familie Dik, Vanuit JM heb ik in 1984 kennisgemaakt met Wim Dik. Een dynamische, grensverleggende en af en toe flamboyante persoonlijkheid. Wim was een man die steeds opnieuw zijn omgeving begeesterde. In 1984 (?) mocht ik de Wim Dik trofee in ontvangst nemen nav mijn verdediging over: “de onschatbare waarde van Free Publicity in de marketing”. Vanaf nu zal ik op Wim’s geboortedag 11 januari en zijn dag van afscheid 19 juni met respect aan hem terugdenken. Met Stille Groet Jacques Hendrikx Rosmalen
Lieve Wim wat zal je gemist worden want je was een grote man , je kennis en je verhalen die ik van je heb mogen horen de afgelopen jaren dat ik iedere vrijdag bij jullie was mis ik en zal ik blijven missen . Je was een pracht mens net zoals je prachtige vrouw Alice, zij was er altijd voor je en heeft altijd aan je zijde gestaan .Voor Alice en Fam heel veel sterkte met dit grote verlies .
Geachte mevrouw Dik, Hierbij condoleer ik u met het overlijden van uw man. Toen ik de advertentie in de krant zag kwamen weer veel herinneringen naar boven. Mijn man,Dick Westendorp, tot 1999 directeur van de Consumentenbond, heeft in de jaren negentig veel zakelijk contact met uw man gehad. Zij hadden een click en hadden veel sympathie voor elkaar. Helaas heb ik ook,afgelopen maandag 20 juni, afscheid moeten nemen van mijn man op bijna 83 jarige leeftijd. Hij leed de laatste 7 jaar aan de ziekte van Alzheimer. Ik weet hoe u zich nu voelt en wens u heel veel sterkte toe om het overlijden van uw man te verwerken. Met lieve groet Annemiek Westendorp Jacqueline de Grezlaan 24 4835GT Breda
Lieve Alice, wat verdrietig dat Wim is overleden. Mijn mooiste herinnering aan Wim was toen hij jou naar ons Clubje van Italiaanse les bracht om gezamenlijk ‘op schoolreis’ naar Sardinië te gaan. Het was moederdag en hij bracht met veel verve een ode aan jou en de andere vrouwen als moeder. Hopelijk blijven bij jou ook veel mooie herinneringen boven komen!
Beste Alice, beste familie, Mijn deelneming in het verlies van Wim. Wim Dik was een begrip en zal dat ook blijven. Bovenal vooral een open en zeer vriendelijke Wim! Zakelijk, nuchtere persoon en bijna een ‘jongensachtige’ levensgenieter. Interesse in de mens! Liet als kind, zo vertelde Wim mij later, door mijn vader zijn hand afstempelen als mijn vader als ‘bode’ aan de deur kwam bij zijn moeder en haar kwitantie afstempelde. Vele jaren later, tijdens mijn bezoek thuis vroeg ik waarom er zoveel tennisschoenen en tennisspullen keurig uitgestald stonden op de planken in het bijgebouw….. Antwoord; ‘Nico het is heel eenvoudig, als ik vraag aan bezoek heb je zin om te tennissen dan geef je ook een eerlijk antwoord. Heb je daar geen zin in dan zeg dat dan ook! Maar als je dat liever niet doet en denkt weg te komen met de opmerking dat je geen tennisspullen bij je hebt dan heb ik daar in voorzien…….dan gaan we dus tennissen.’ Heerlijk die pragmatische aanpak! Typisch Wim Dik ! Ook dat hij naar Gouda kwam voor de condoleance bij het overlijden van Voogt Sr. Zeer op prijs gesteld. Met Wim is er mooi mens is heengegaan maar hij laat veel inspiratie achter! Ik wens de familie sterkte voor nu en de tijd die komen gaat. Met meelevende groet uit Gouda Nico Voogt
Beste familie van Wim, heb Wim een aantal keer mogen ontmoeten vanwege zijn enorme en ook op hoge leeftijd voortdurende betrokkenheid bij KPN. En omdat we niet alleen die achtergrond deelden maar ook een politiek verleden voelde ik een echte klik, ik heb altijd genoten van zijn aanwezigheid, zijn opbeurende verhalen en anekdotes over zijn KPN tijd, Zijn enthousiaste persoonlijkheid. En zijn adviezen. En ook zijn kennis van het verleden over huisvesting bij KPN in Den Haag en Rotterdam en zijn steun op dat dossier hebben me veel geholpen. Ik wens jullie heel veel sterkte toe met het verlies van zo’n dymische, energieke, bijzondere persoon, het kan niet anders of zijn aanwezigheid zal zeer gemist worden. Maar ik hoop dat het terugdenken aan zijn prachige leven tot steun en troost kan zijn. Ik wens jullie het allerbeste toe.
Geachte familie, Toen in 1988 Wim en ik, allebei hobby jazzdrummers, tijdens een zakelijk verblijf in NYC terugliepen van een jazzclub naar het Waldorf Astoria hotel, meldde Wim: “Ënst (hij sprak de R niet uit), als je met mij zaken wil doen moet je goed onthouden dat ik mijn brood heb leren verdienen met één tiende cent op een pakkie Blue Band”.
Dag Alice, kinderen, partners en kleinkinderen, Gecondoleerd met het overlijden van je man Wim, jullie vader, schoonvader en grootvader. Ik heb aan Wim hele fijne herinneringen, als een bijzondere fijne man maar ook met de bouwwerkzaamheden die ik jaren mocht uitvoeren. Wij wensen jullie alle veel sterkte voor tijd die komen gaat met dit verlies. Met een meelevende groet, Willy en Corry Bergman
Schrikken van een overlijden. Dat deed ik zeer, hoewel Wim en ik na een intensieve kennismaking in 1981, elkaar na zijn vertrek uit Den Haag weinig meer spraken. Wat ons bond was onze Rotterdamse open- en directheid én liefde voor mensen. In die formatie – ik was woordvoerder van Jan Terlouw en de D’66 Tweede Kamerfractie – fietsen Wim en ik ’s nachts een keer door Den Haag. Hij aan het stuur en ik op de begagedrager; wij gingen voor het D’66-team broodjes croquet halen. Het restaurant van de Eerste Kamer was allang dicht. Wim zat in die zin nergens mee, lak aan decorum, liefde voor de inhoud. Onlangs nog dronk ik koffie in Twello met Jan Terlouw, mijn eerste baas en inmiddels goed vriend. Jan wordt – bij leven en welzijn – in november 91 jaar. Ik weet dat Jan Wim in die jaren tachtig heel hoog had zitten. Dat weet Wim. Leven zonder Wim Dik maakt de wereld minder optimistisch. Leven zonder Wim is voor zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen een hard gelag. “Moedig voorwaarts” zouden Wim en ik tegen elkaar zeggen. Rust in vrede, goede Wim. De wereld is rijker door de vruchten van jouw vele talenten.
Lieve Wim Wim is vele jaren commissaris geweest van onze onderneming Dubotechniek in Zaltbommel. Wij hebben Wim leren kennen als een bijzonder wijs man die oog had voor alle details om een onderneming goed te kunnen leiden, maar vooral ook om naar ons te luisteren en altijd een antwoord kon geven op al onze vragen. Samen met mijn mede directeur Mascha van den Heuvel hebben we vele wijze lessen mogen leren van Wim waar wij Wim bijzonder dankbaar voor zijn. Wim mede dankzij jou is Dubotechniek een prachtige onderneming geworden. Wim bedankt dat we met jou samen hebben mogen werken. We zullen je nooit vergeten. Lieve Wim rust zacht. Ad van Rijsewijk
Beste Alice, Gecondoleerd met het overlijden van jouw Wim.. Hij was zo’n fantastisch mens. Herinner me nog de tijd dat jullie elkaar ontmoetten en hoe alles toen ging; waren spannende en leuke rijden voor je. Je woonde toen op de Kranenburgweg, Je kinderen zijn allemaal getrouwd, zie ik. Ik wens jou en hen heel veel sterkte de komende tijd, Jan Willem ( Den Haag, Vogelwijk)
Beste familie, Gecondoleerd met dit grote verlies. Als student Technische Bestuurskunde heb ik het voorrecht gehad in 2003 af te mogen studeren bij hoogleraar meneer Dik. Deze afstudeeropdracht voerde ik uit bij Orange en als jonge student vond ik het prachtig om de oud directeur van KPN te ontvangen in het Orange hoofdkantoor voor een tussentijdse presentatie van de voortgang van het onderzoek. Zijn deskundigheid was van onschatbare waarde en de vele anekdotes die hij verteld heeft tijdens die afstudeerperiode en tijdens zijn hoorcolleges blijven me nog altijd bij. Ik refereer nog altijd zeer regelmatig naar die periode en naar de wijsheden die hij gedeeld heeft. Ik wens u veel sterkte de komende periode. Met vriendelijke groet, Bastiaan Germs
Lieve Alice en familie, In 1992 stapte ik over van VNU naar PTT ( eerst directeur Mediaservice,later KPN Multimedia en uiteindelijk CEO PostNl ) Ik herinner mij hoe het eerste kennismakingsgesprek met Wim direct enthousiasmerend was. Wim was een bevlogen manager en teamspeler met een visie en lef.Hij eist performance maar je mocht ook een fout maken. Als onderdeel van meer klantgericht denken voor de top 100 van de monopolist had Wim een cursus ” Etiquette” bedacht op kasteel Hooge Vuursche.Bijna iedereen ( met partner) viel door de mand.Aandacht voor de partners was zo wie zo belangrijk voor Wim. Er moest hard gewerkt worden , maar er was ook ruimte voor ontspanning.De bijeenkomsten bij Wim en Alice thuis in Helvoirt waren altijd een succes en bindmiddel.Toen PostNl na de zoveelste afsplitsing in 2012 een eigen beursnotering kreeg vond ik het een eer dat Wim mijn uitnodiging voor de “gongslag” accepteerde.Een bevlogen mens is ons ontvallen , veel sterkte voor Alice en familie
Lieve Alice, tot mijn ontsteltenis las ik vandaag in de krant dat Wim is overleden. Met dankbaarheid en weemoed denk ik terug aan de periode 2003-2007, waarin ik dekaan van de faculteit TBM was, en heel plezierig met Wim heb samengewerkt. Gedenkwaardig was het avondvullende programma van Studium Generale in De Veste, waarin leven en werk van Wim centraal stond en ik Wim voor het eerst op de drums bezig zag. Ik heb Wim leren kennen als een inspirerende, altijd opgewekte collega, die zijn enorme netwerk regelmatig en met succes inzette voor de faculteit. Zo wist hij Joop van den Ende te mobiliseren voor het geven van een werkcollege aan TBM-studenten over cultureel management. In de periode 2003-2007 hebben jij en ik incidenteel contact gehad tijdens facultaire bijeenkomsten, waaraan mijn vrouw Mieke en ik heel prettige herinneringen bewaren. We wensen jou en familie veel sterkte in de komende periode. Met gevoelens van deelneming, Hugo en Mieke Priemus
Wat een verdrietig nieuws. Een geweldige man is overleden. Ik sprak hem gelukkig nog een keer, niet lang geleden, en nog steeds was zijn kordate vrolijkheid goed waar te nemen. Hij was een inspirerende voortrekker, een natuurlijke leider. Als hij een ruimte binnenkwam, dan bewoog alle aanwezige energie zich in zijn richting. De eerste rij was zijn natuurlijke bestemming. Ik leerde hem kennen en waarderen tijdens mijn tijd bij VNO: een zeer betrokken medebestuurder, die overal binnen een seconde een doorwrochte en originele mening over had. Hij was totaal niet benauwd en genoot van elk debat, hoe fel ook. Als een van de weinigen had hij ruime publieke én private ervaring. Daar hebben beide domeinen zeer van geprofiteerd. Ooit nodigde hij mij, samen met een paar ander saaie Hollanders, uit voor het carnaval in Den Bosch. Het vroor 15 graden, brandewijn bleek een functioneel drankje. Wim was zeer in zijn element, als onverstoorbaar doortrommelend en ook om andere redenen gevierd lid van het passend genaamde muziekgezelschap Los Zand. Het werd een onvergetelijke ervaring. Als hoogleraar, lid van D66 en in vele andere rollen bleef hij de scherpe analyticus en de betrokken Nederlander die hij altijd al was. Het was een feest om hem tegen te komen, liefst met Alice, en dan zijn korte samenvatting van het wereldgebeuren aan te horen. Een unieke en onvervangbare man, die zijn stempel op vele levens heeft gezet en die niet vergeten zal worden.
Lieve Alice, onze gezamenlijke herinneringen aan Wim gaan vele jaren terug. Ze gaan over dierbare gesprekken, D66 congressen, gezellige feesten en fijne tijd samen in Nederland en Frankrijk. Ook al zagen we elkaar de laatste jaren niet veel, de herinneringen zijn levendig! Heel veel liefs!